سروده های هابیلیان
سروده های ناب هابیلیان
| ||
خون جوشان روم در آن ره که دلبرم رفت اگر چیست تار و پیچان تا به آخر ندارد کشتی ام بیمی ز تغریق بود گر موج توفان تا به آخر نمی گیرم یوق ذلت به گردن مثال گاو دهقان تا به آخر فرار هر گز نسازم سوی کعبه ز کوی می فروشان تا به آخر نگردم مایل شیخ ریا کار بخواند گر چه قرآن تا به آخر نمی پوشم به تن لباس تدلیس بمانم گر چه عریان تا به آخر ز رویداد حوادث هیچ گاهی نمی گریم چو طفلان تا به آخر نمی گردت "حسینی" هیچ وقتی جدا از صف رندان تا به آخر [ پنج شنبه 92/11/17 ] [ 10:24 صبح ] [ سیدمحسن هابیل ]
[ نظرات () ]
|
||